Mijn favorieten

Makelaarsclichés; aangeboren of aangeleerd?

Waar Dewi dacht het cliché te omzeilen, kop ik deze juist graag in.. Liefde voor het vak makelen en taxeren! Hoe kan het ook anders; de eerste zonnige dagen van 2023 zijn een feit, het tekort aan vitamine D neemt af en maakt plaats voor voorjaarskriebels. Kriebels die ook altijd goed te voelen zijn op de woningmarkt.

Wat ik vaak hoor is dat mijn liefde voor het vak waarschijnlijk een soort ‘arranged marriage’ is geweest. Niet zo gek natuurlijk; het is notabene met de paplepel ingegoten, zo gaat dat in een familiebedrijf. Vanaf jongs af aan kreeg ik al veel mee van de huizenmarkt, maar liefde op het eerste gezicht was het zeker niet. Waarschijnlijk omdat ik het altijd een soort van ‘gefriendzoned’ heb: “Het is wel leuk, maar nu nog even niet.” Daarnaast was het een roerige tijd op de huizenmarkt toen ik mijn studiekeuze moest maken, dus erg aantrekkelijk leek het allemaal niet. Conclusie: ik wilde eerst mijn horizon verbreden. Een andere studierichting dan Makelaardij, een andere branche en andere werkgevers. Maar wat blijkt nu na zoveel jaren.. ware liefde overwint (toch) alles! 
 

Dit blijkt wel uit de diversiteit binnen ons team van Bolck Makelaardij. Iedereen heeft een andere achtergrond en we komen allemaal uit een andere branche. In 1994 hebben grondleggers Gerald en Annemieke Bolck het kantoor opgezet. Nadat ze de ‘melkveeklompen’ aan de spreekwoordelijke wilgen hebben gehangen, zijn ze gaan bemiddelen in (agrarisch) vastgoed; Bolck Makelaardij was geboren. Jaren later zijn Paulien, Elfie, Dewi en ik erbij gekomen. Paulien met een commerciële achtergrond, Elfie vanuit de toeristische sector, Dewi met haar marketing achtergrond en ik vanuit de facilitaire wereld. De ideale ingrediënten voor een allround makelaarskantoor toch? Uiteindelijk delen we nu samen de liefde voor het vak Makelaar en dit delen we het liefst met iedereen. Of je het nou leuk vindt of niet..
 

Zo kan ik op een verjaardag spontaan een waardebepaling uitvoeren of ben ik tijdens een #vrijmibo ineens de ‘vastgoed’ matchmaker aan het uithangen. Tijdens een City trip zal je mij voor de etalage van het plaatselijke makelaarskantoor vinden om hun aanbod te aanschouwen. Ook stuur ik vrienden regelmatig de pareltjes op Funda door. Of ze nou willen verhuizen of niet.
 

Bij de zeldzame momenten dat ik mijn liefde wel even uit het oog verlies, weten mijn lieftallige vrienden en familie me er wel aan te herinneren: “Hé Linda ik heb mijn huis verbouwd, mooi he? Wat verwacht je dat het nu waard is.” “Heeey, kan jij zien voor hoeveel de woning van mijn buurman is verkocht?” Als er eenmaal een balletje is opgegooid, kan ik weer niet stoppen met praten.. Waar het hart van vol is…
 

Na ruim 5 jaar bij Bolck Makelaardij & Taxaties kan ik nog steeds zeggen dat het dagelijks als thuiskomen voelt (#familiebedrijf hè). Het makelen en taxeren vind ik een gouden combi die elkaar bijzonder goed aanvult. Bij beide ligt dezelfde kennis en expertise ten grondslag, maar door allebei uit te voeren verkrijg je actuele en regionale kennis van de woningmarkt. Combineer dit met zelfstandig ondernemen en je hebt de sleutel naar een droombaan!
 

"Het makelen en taxeren vind ik een gouden combi die elkaar bijzonder goed aanvult."


En daar hebben we wéér een (makelaars)cliché te pakken. Tijdens het schrijven van deze blog begin ik steeds meer te twijfelen of deze clichés ook op mij betrekking hebben. Zo zie ik ineens de stoïcijnse blikken van vrienden voor me als ik het weer heb over een schitterende tweekapper op de hoek, met een royale woonkeuken en een fraaie raampartij. Of als ik weer eens 10 minuten te laat kom op een afspraak (natuurlijk alleen bij privé afspraken).

Word ik dan toch zo’n stereotype makelaar..? Zo een die Daniel Arends benoemd in zijn cabaretvoorstelling, of die Jan Versteegh uitgebreid omschrijft in zijn blog (lees deze hier). Gebleekte tanden heb ik sowieso (nog) niet. En in een glimmende cabrio zie ik mijzelf ook nog niet zo (snel) rijden. Want als het regent heb ik toch het liefst een dak boven m’n hoofd!